ROZDZIAŁ 71: Przyjaciółki.

Ola przekręciła klucz w zamku i nacisnęła klamkę.

– Emma? – zawołała, wsłuchując się w ciszę. Zajrzała do sypialni przyjaciółki – pusto – stwierdziła.

Niepokoiła się o Emmę, odkąd przeczytała smsa o Jej wyjeździe z domu Angelo. Nie dała nawet pospać Paddyemu, tylko ściągnęła go z łóżka z samego rana i kazała wieźć się do domu. Na szczęście Nati została jeszcze u Kiry. Paddy miał Ją odwieźć wieczorem. Razem z Angelo i jego dziećmi zamierzali iść na ryby. W pierwszej chwili Ola nie chciała się na to zgodzić, ale po chwili uznała, że jeśli jej chłopak ma się zbliżyć do jej dziecka to, to jest chyba najlepszy sposób.

– Em, jesteś tu? – zawołała jeszcze raz – O… jesteś – powiedziała, wchodząc do kuchni – Dlaczego się nie odzywasz?

– Przepraszam zamyśliłam się – odparła kobieta, nie odwracając głowy od okna. Przystawiła dłonie do policzków i udając, że podpiera na nich głowę i przetarła palcami okolice kości policzkowych.

Ola jednak nie dała się zwieść.

– Ty płaczesz? – zapytała, marszcząc brwi.

– Nie płaczę – odparła dziewczyna.

– No tak – burknęła – Przecież Ty nigdy nie płaczesz tylko czasami oczy Ci się pocą – zadrwiła.

– Bo tak jest.

Ola zaśmiała się głośno.

– Nawet Nati, od kilku lat, już w to wyjaśnienie nie wierzy.

Emma mimo rozgoryczenia, które czuła, odwróciła głowę.

– A gdzie Ona jest? – zapytała.

– Została jeszcze u Angelo. Kira chyba miała dobry pomysł z tym zaprzyjaźnieniem się naszych dzieci. Paddy ma ją przywieźć wieczorem – wyjaśniła i spojrzała na przyjaciółkę –  A teraz zrobię nam kawę i wszystko mi grzecznie opowiesz – dodała, podchodząc do ekspresu.

– Olka, tu nie ma, co opowiadać – odrzekła smutno dziewczyna.

Blondynka przerwała pracę przy maszynie, wyprostowała się i spojrzała z politowaniem na siedzącą  przy stole przyjaciółkę.

– Jest, jest – stwierdziła – Chyba, że to jakieś szczury wygoniły Cię w środku nocy z domku Angelo.

Emma parsknęła śmiechem.

– Tak. Jeden – przyznała – Niezbyt przyjemny i trochę wyliniały.

Po chwili obydwie już zaśmiewały się do łez, wyobrażając sobie takiego gryzonia.

– Ty zawsze potrafisz poprawić mi nastrój – powiedziała brunetka, gdy minął jej atak śmiechu – Do końca życia będę wdzięczna losowi za to, że Cię postawił  na mojej drodze.

– Oj tam, przesadzasz – odparła Ola, stawiając filiżanki z napojem na stole. Po tych słowach domyśliła się, w jakim nastroju jest jej przyjaciółka. Zawsze, gdy  mówiła o wdzięczności znaczyło, że dopadła Ją przeszłość, cokolwiek to znaczyło.

– Żadne „oj tam”. To najszczersza prawda. Ty i Nati zalałyście tę moją nieszczęsną życiową dróżkę porządnym asfaltem, ale nawet Wam nie udało się zatkać wszystkich dziur – powiedziała smutno i znowu odwróciła głowę w stronę okna.

Ola zmarszczyła brwi.

– Co Ty bredzisz? Natychmiast mów, co się stało w nocy – zażądała, zaniepokojona.

Emma przygryzła wargę i przez dłuższy moment rozmyślała nad odpowiedzią.

– W nocy przyjechał Jim – wyznała w końcu.

– Co?

– Spałam już – ciągnęła, nie zważając na zdziwienie malujące się na twarzy przyjaciółki – Obudził mnie jakiś szmer i gdy otworzyłam oczy, On stał przy drzwiach.

– A Angelo i Kira mówili, że śpi u Maike – stwierdziła Ola – Coś Ci zrobił?

– On? – prychnęła przyjaciółka – Myślałam, że trochę mnie już znasz – rzuciła, udając oburzenie.

Ola uśmiechnęła się, patrząc na naburmuszoną twarz Emmy.

– Racja, radziłaś sobie z większymi oprychami – powiedziała, po czym dodała poważniejąc – To dlaczego uciekłaś stamtąd i skąd te łzy.

– Bo jestem wyuzdaną, szmatą bez wartości – odparła dziewczyna z taką szczerością, że Oli opadła szczęka z wrażenia. Zdarzało się, że jej przyjaciółka mówiła o sobie okropne rzeczy, ale tak ostro chyba jeszcze nigdy.

– Em, coś Ty zrobiła? –  zapytała blondynka domyślając się, że wina nie leży po stronie Jima, tylko Emmy i od razu uszykowała się na to, że odpowiedź może powalić Ją z nóg, jak to dość często bywało u jej przyjaciółki. Połączenie Em i mężczyzny wiązało się zawsze z kłopotami.

– Prawie go zgwałciłam.

Ola nagle zaczęła głośno kasłać. Zakrztusiła się własną śliną, bo takiej historii to nawet Ona się nie spodziewała.

– Co zrobiłaś? – zapytała, gdy po kilku uderzeniach w plecy przez Emmę, odzyskała mowę.

– Oj, no nie dosłownie – wyjaśniła dziewczyna – Może nie będę nic więcej mówić, bo mi tu padniesz.

– No wiesz Twoje miłosne podboje zawsze przyprawiały mnie prawie o zawał – odparła blondynka, wykrzywiając nienaturalnie twarz – Ale, nigdy nie słyszałam, żebyś któregoś zgwałciła.

– Miłosne podboje – prychnęła Emma – Żeby były miłosne, najpierw musiałabym uwierzyć w miłość, a Ja…

– Tak, tak wiem… – przerwała jej Ola – Nie musisz tego powtarzać. Lepiej powiedz, co z tym biednym Jimem.

Brunetka wzruszyła ramionami.

– Nie ma co opowiadać – odparła Em – Nic nie było.  Prawie siłą próbowałam zaciągnąć go do łóżka, ale mi na to nie pozwolił. Nie chciał mnie i to byłoby na tyle.

– Aaaa… i tu Cię boli, tak? – krzyknęła blondynka.

– Wcale nie, ale… – zawahała się dziewczyna

Ola popatrzyła na przyjaciółkę.

– Ale co?

– Nic – odparła szybko Em.

– Em, znam Cię nie od dziś i wiem, że coś musiało się zdarzyć. Coś, co Cię zabolało do tego stopnia, że płakałaś – stwierdziła blondynka – Ty nigdy nie płakałaś przez facetów, raczej Oni przez Ciebie, bo bawiłaś się nimi, jak zabawkami.

– O rety! – zdenerwowała się brunetka – A to Ja nie mogę mieć gorszego dnia?!

– Możesz, ale tu chodzi o coś innego, o czym nie chcesz mi teraz powiedzieć – odparła Ola.

Em spuściła głowę.

– Pokłóciliśmy się i wróciłam do domu, to wszystko.

Ola wpatrywała się w dziewczynę przez dłuższą chwilę.

– Zabolało Cię jego odrzucenie, czy coś innego? – zapytała, mrużąc brwi.

Dziewczyna skrzywiła się i trochę zbyt głośno odparła:

– Jezu Olka, co miało mnie zaboleć, jak nie ten, to będzie inny. Doszukujesz się na siłę problemów – odparła i zmieniła temat – Lepiej powiedz, jak tam upojna noc z Paddym? – chciała oddalić od siebie kłopotliwe pytania przyjaciółki. Nie miała jej nic do powiedzenia, ponieważ sama nie rozumiała tego, co czuła.

Ola pokręciła głową z niezadowoleniem, ale nie ciągnęła na siłę tematu. Wiedziała, że Emma prędzej czy później opowie jej wszystko.

– Upojna noc? – prychnęła blondynka,  – Nie wiem czy była taka upojna, bo najpierw się pokłóciliśmy.

– Wy też?

Ola pokiwała twierdząco głową.

– O co?

– Właściwie to sama nie wiem, bo zaczęło się od dziecka, a skończyło, jak zwykle na Johnie – streściła.

– Od jakiego dziecka? – dopytała przyjaciółka.

– Paddy ubzdurał sobie, że chciałby mieć ze mną dziecko.

Em, parsknęła śmiechem.

– Szybki jest – stwierdziła.

– Tak, ale najgorsze nie jest to, że chce Je mieć, tylko dlaczego.

– A dlaczego?

– Bo mam dziecko z Johnem, a On chyba nie chce być gorszy – jęknęła.

Brunetka zaczęła się nagle histerycznie śmiać.

– Em, to mnie wcale nie śmieszy – oburzyła się Ola.

– A mnie tak, bo nie myślałam, że Twój cudowny Patrick cierpi na kompleks niższości. Czuje się źle, bo jego brat jest lepszy i to w czym? W posiadaniu dzieci – dodała i znowu zaczęła się śmiać – Uważaj, bo jeszcze trochę i będzie chciał pokonać Angelo.

Ola nic nie odpowiedziała tylko przewróciła oczami.

– Dobrze Ci radzę – zaczęła brunetka, gdy opanowała nieco wybuch radości – Ty uciekaj, jak najdalej od niego, bo znikniesz w pieluchach i kaszkach.

Ola spojrzała krzywo na przyjaciółkę i spoważniała nagle.

– Czasami myślę, że to byłoby najlepsze wyjście.

Em, nagle spoważniała.

– Ja tylko żartowałam, nie wygłupiaj się – powiedziała z przerażeniem w oczach.

– Czasami myślę, że chciałabym, tak jak Ty, nie wierzyć w miłość, nie czekać na drugą połówkę i żyć dla samej siebie – westchnęła Ola.

– Ale Ja w Waszą wierzę – powiedziała Em – Ty i Paddy jesteście dla siebie stworzeni. Przecież kochasz go chyba od urodzenia.

Ola zaśmiała się smutno.

– Nie przesadzaj, po drodze był jeszcze John.

– John, to tak przez pomyłkę Ci się trafił – odparła brunetka – Paddy jest miłością Twojego życia. Przez tyle lat  z jego powodu, odganiałaś od siebie całkiem niezłych przystojniaków.

– Nie przesadzaj – oburzyła się lekko Ola.

– Nie przesadzam. Czekałaś na niego, a teraz, gdy go masz, zaczynasz narzekać i doszukiwać się problemów. Wiadoma rzecz, że facet, to zawsze kłopot dlatego nie szukam nikogo na stałe – skrytykowała postępowanie Oli.

– Em, Ja nie narzekam i nie zaprzeczam, że kocham go bardzo, ale czasami brakuje mi cierpliwości i siły na ciągłą walkę z przeszłością – wyznała dziewczyna – A Ty nie chcesz związać się z kimś na stałe, bo wszystkich facetów uważasz za niedorozwiniętych erotomanów.

– Bo tacy są – burknęła dziewczyna.

– Jim chyba nie, skoro Cię nie chciał – wtrąciła Ola.

Emma otworzyła usta, by coś jeszcze powiedzieć, ale wzmianka koleżanki o mężczyźnie sprawiła, że zapomniała słów.

– Jim to palant – odparła dziewczyna – I przyłaził tu głównie po to.

– Przyłaził? – Ola zaczęła drążyć temat – Jak rozmawiałyśmy przez telefon, to myślałam, że to był jednorazowy incydent.

– Nie był i co?

– Emma… – dziewczynie nagle zaświtało coś w głowie, ale przyjaciółka nie dała jej dokończyć.

– Wydawało mi się, że rozmawiamy o Tobie.

– Możemy też o Tobie, bo coś czuję, że ciekawe rzeczy się tu działy pod moją nieobecność – odparła blondynka.

– Olka wydawało mi się, że masz problem z Paddym.

– A mnie się wydaje, że to samo przeżywasz z Jimem.

– Nic nie przeżywam. Z Jimem to był tylko seks, na żadne rewelacje nie licz – burknęła – A wracając do Paddyego, nikt nie powiedział, że miłość jest łatwa – szybko zmieniła temat – I zawsze wydawało mi się, że jeśli ktoś kocha, to walczy o szczęście do ostatniego tchnienia.

Ola ściągnęła brwi i po chwili uważnego obserwowania przyjaciółki, wróciła do swoich kłopotów.

– Wiem, ale myślałam, że najtrudniejsze momenty są już za nami, że teraz będzie tylko lepiej – jęknęła.

– A jakie Wy mieliście wspólne trudne momenty, co? – zapytała Em – Ja nie widziałam nic, oprócz usychania z tęsknoty i życia marzeniami, przynajmniej w Twoim przypadku, a prawdziwe wspólne życie zaczęliście, właściwie dopiero niedawno.

Blondynka spojrzała na przyjaciółkę. Nie mogła powiedzieć jej, co zrobił Paddy i jak ciężko było jej odbudować zaufanie do niego. Nie zrozumiałaby tego i znienawidziła chłopaka.

– Jak Ty tak ładnie to wszystko opisujesz i tłumaczysz, to może powiesz temu durniowi, żeby odpuścił sobie Johna, bo Ja już nie wiem, jak mu to tłumaczyć.

– Ciągle do tego wraca?

– Tak, to jakaś jego obsesja. Mam wrażenie, że dla niego tych dziesięciu lat wcale nie było i wydaje mu się, że jeszcze wczoraj byłam z Johnem, a dziś z nim. Nie wiem, jak wybić mu to z głowy.

Emma wywróciła oczami i powiedziała:

– Chyba mu się nie dziwię, szczególnie po tym, co nagadał mu ten dureń.

– O czym Ty mówisz?

– O Jimie i awanturze, jaką tu obaj urządzili po Twoim wyjeździe – powiedziała Em.

Zdziwiony wyraz twarzy Oli, dał jej do zrozumienia, że chłopak nic jej nie powiedział.

– Jak przyjechał do Polski, to nie zauważyłaś siniaków na jego twarzy.

– Zauważyłam – odparła blondynka – To Jimmy?

Em pokiwała głową.

– Co On mu powiedział?

Brunetka streściła jej, w wielkim skrócie całe zajście między braćmi, a Ola z każdym słowem robiła się coraz bardziej blada na twarzy.

Gdy Em skończyła opowieść, przymknęła oczy i jęknęła.

– Rety… Nic mi nie powiedział. Uduszę Jima…

– Teraz już trochę więcej rozumiesz? – zapytała brunetka.

– Wiem, skąd wzięły się te wszystkie jego obawy – odparł, pocierając twarz dłońmi – Tylko co Ja mam teraz zrobić?

– Daj mu trochę czasu i zapewniaj go o swojej dozgonnej miłości, dołóż do tego seks, a za trochę będzie w siódmym niebie, zapewniam. Facet, to prosty mechanizm – powiedziała Emma, wzruszając ramionami.

– To mój chyba jest zepsuty – skwitowała Ola.

– Jeśli tak uważasz, to mam na to radę. Zepsute rzeczy wyrzuca się do śmietnika i kupuje nowe – odparła poważnie brunetka, chcąc podebrać przyjaciółkę.

Ola popatrzyła z powagą na dziewczynę.

Em przygryzła wargę.

– Wymień go… – rzuciła, a po chwili ciszy dodała – Nie zrobisz tego, prawda? – zapytała, uśmiechając się chytrze.

– Nie – odparła Ola – Nigdy.  Kocham go i mimo problemów, On wciąż jest dla mnie najcudowniejszym facetem pod słońcem.

– Czy taki najcudowniejszy? – Em wydęła usta – Nie powiedziałabym, widziałam fajniejszych, ale spokojnie mogę uznać, że niezły.

Blondynka obrzuciła przyjaciółkę wymownym spojrzeniem.

– No co? Mówię, co widzę – zaśmiała się brunetka – Musicie więcej czasu spędzać razem.

– Ciekawe jak – odparła blondynka – Teraz mam na głowie otwarcie salonu, Nati i zapewne całe mnóstwo problemów z przystosowaniem się jej do nowego otoczenia – wyliczyła.

– Jakoś to pogodzisz – stwierdziła brunetka – Mam nawet pomysł na dzisiejszy wieczór.

– Jaki?

– Gdy Paddy przywiezie Natalię, zajmę się nią, a Wy wybierzecie się na romantyczną kolację, co Ty na to?

Ola popatrzyła na przyjaciółkę i uśmiechnęła się szeroko.

– Wiesz, że jesteś najlepszą przyjaciółką na świecie – krzyknęła i przesłała całusa koleżance.

– Dobra, dobra już nie słodź tak, bo się jeszcze przyzwyczaję i będę chciała tak codziennie – odparła dziewczyna, machając ręką.

……………………

– Nati, całkiem nieźle sobie radzisz – powiedział Angelo, machając wędką.

– Bo czasami chodzę na ryby z dziadkiem – odparła dziewczynka – Jedyne czego nie znoszę to tych robaków – wstrząsnęła się.

– Jeśli chcesz, mogę Ci pomóc – zaproponował Gabriel.

– Naprawdę? Dzięki – uśmiechnęła się dziewczynka i wystawiła w stronę chłopaka swoją wędkę – Jesteś fajnym kolegą.

Paddy i Angelo spojrzeli na siebie i pomrugali do siebie porozumiewawczo.

– Mi też! – krzyknęła Helen.

– Ty radź sobie sama – burknął Gabriel – Wiem, że potrafisz.

– Tato, powiedz mu coś – jęknęła.

– Pokaż tę wędkę. Ja Ci pomogę – odezwał się Paddy.

– Dziękuję wujku – powiedziała zadowolona dziewczynka.

– Widziałeś się dziś z Jimmym? – zapytał Angelo, patrząc jak jego brat zakłada przynętę na haczyk.

– Dziś? – zaskoczony chłopak spojrzał na Angelo.

– Tak. Kira mówiła, że przyjechał w nocy – odparł młodszy Kelly – Myślałem, że może z nim rozmawiałeś.

– Nie, ale zapewne dlatego Emma wyjechała stąd, jakby się paliło – domyślił się mężczyzna.

– Trochę głupio wyszło, ale myśleliśmy, że go nie będzie – powiedział Angelo – Mam nadzieję, że Emma się nie pogniewała i że nasz cudowny braciszek nie nagadał jej jakichś bzdur.

– Oni się znają, a poza tym Em nie pozwoliłaby mu na to – powiedział Paddy.

– To dobrze – stwierdził Angelo – Niemniej jednak przeproszę Ją przy najbliższej okazji – Wiesz, że wybudzają dziś Aimee? – powiedział Angelo.

– Mam nadzieję, że wszystko będzie dobrze.

– Wybieram się później do szpitala. Może pojedziesz ze mną?

Paddy spojrzał na brata.

– Lepiej nie…

=================================