ROZDZIAŁ 60: Kalejdoskop.

Jimmy obudził się, gdy za oknami było jeszcze szaro. Jęknął głośno z niezadowoleniem, gdyż w środku lata oznaczało to, że jest bardzo wcześnie. Przekręcił się na drugi bok i przymknął oczy. Próbował ponownie zasnąć, ale jego umysł od razu przeniósł go do wczorajszej sytuacji. Sam nie wiedział który już raz, odkąd zostawił Emmę w mieszkaniu Oli, wracał do rozmowy z nią.

Zacisnął mocniej powieki, ale sen nie przychodził, za to w jego uszach zabrzmiały słowa „Mamy czyste karty, możemy o sobie zapomnieć”. W końcu darował sobie sen. Ułożył się wygodnie na plecach, założył ręce pod głowę i powtarzał głośno ostatni słyszany wyraz:

– Zapomnieć… zapomnieć…

Nagle poderwał się z poduszki i rzucił:

– Przykro mi Em, ale Ja nie chcę zapomnieć… tobie też nie pozwolę… za bardzo mnie intrygujesz…

Zwlekł się z miękkiego łóżka i powędrował do łazienki z nowym pomysłem w głowie.

…………………

Ola po cichutku weszła do prywatnej części domu. Ostrożnie zamknęła drzwi i podskoczyła ze strachu, gdy usłyszała za plecami:

– Nie musisz się tak skradać, już nie śpię.

Przymknęła oczy i skrzywiła się, rozpoznając głos ojca. Wolno odwróciła się twarzą do mężczyzny, przybierając na usta sztuczny uśmiech.

– Tato, a co Ty tak raniutko na nogach?

– Po pierwsze jest dziewiąta, a po drugie ktoś tu musi pracować, żeby ten dom mógł na siebie zarobić – odparł ojciec podnosząc kubek z kawą do ust.

Ola niezauważalnie odetchnęła i ruszyła do swojego pokoju.

– Nie tak szybko kochaniutka. Wracaj tutaj – rzucił mężczyzna, patrząc przed siebie.

Ola zacisnęła usta i zaklęła w duchu, ale posłusznie wróciła bliżej kuchennego stołu.

– Coś się stało? – zapytała – Trochę się spieszę.

– Gdzie byłaś?

– Na spacerze – skłamała Ola bez mrugnięcia okiem.

– Całą noc? To strasznie długi był ten spacer – stwierdził ojciec, zerkając z ukosa na córkę.

Dziewczyna przewróciła oczami i głośno westchnęła.

– Tato, chyba nie będziesz wymagał ode mnie spowiedzi. Jakbyś nie zauważył, jestem już dorosła i chyba nie muszę Ci się tłumaczyć – wyjaśniła  opanowując nagły przypływ złości.

– Wiem, że jesteś dorosła, wiem też, że od dawna mieszkasz osobno i sama rządzisz swoim życiem, ale to nie zmieniło moich uczuć względem Ciebie – odparł spokojnie ojciec – Wyobraź sobie, że nawet o dorosłą osobę można się martwić, jeśli nie wraca na noc.

– Wiem, przepraszam – jęknęła. Stanęła za ojcem, zarzuciła mu ręce na ramiona i cmoknęła w policzek – Zapomniałam uprzedzić, że będę nocować u Marty.

– U Marty? A potem spacerkiem od niej wracałaś, tak?  – ojciec uniósł brwi i poklepał czule córkę po dłoni – U Marty powiadasz? U tej z krótkimi ciemnymi włosami i męskim ubiorze… mówiącej w obcym języku?

Ola zabrała ręce z ramion ojca i podniosła się szybciej niż mężczyzna skończył mówić.

Pan Malik obejrzał się za siebie i uśmiechnął spod wąsa.

– Skąd wiesz? – zapytała Ola, czując wypieki wstydu na policzkach – Marta wypaplała?

– A… to Martusia wie wszystko? – zapytał z ironią i okręcił się na krześle tak, by dokładnie widzieć minę córki – A mnie i matce nie miałaś czasu powiedzieć o swoim znajomym? – rzucił ojciec wstając z krzesła. Podszedł do okna,  wskazał na nie palcem i powiedział – Nie wiedziałbym, gdybyś nie obściskiwała się z nim przed naszymi oknami.

Ola zrobiła kwaśną minę, gdy przypomniała sobie moment, w którym mógł ją widzieć ojciec. Paddy zaskoczył ją wtedy, gdy wróciła od Marty i nie zdążyła zareagować, ale myślała, że skoro minęło kilka dni i jej rodzice nie zadawali pytań, to nie widzieli niczego.

– Tatku, a co miałam, Wam mówić – jęknęła.

– Chociażby przedstawić go jak przystało na dobrze wychowaną pannę, a nie po kryjomu spędzać z nim noce i wmawiać mi nagłą fascynację spacerami.

Usta Oli rozciągnęły się w mimowolnym uśmiechu. Jej ojciec był najcudowniejszym człowiekiem, jakiego znała. Zawsze potrafił przekazać swoje niezadowolenie i skarcić w taki sposób, że nikt nie czuł się oburzony, a rozumiał, że źle zrobił.

– No dobra, przepraszam. Masz całkowitą rację – przyznała – Obiecuję, że naprawię swój błąd tylko nie teraz, bo muszę jechać po mamę i Natkę – dodała.

– Tu o matkę właśnie chodzi – ojciec pomachał jej palcem przed oczami – Ja, to Ja, ale Wiesz jaka jest Twoja mama – ostrzegł – Lepiej jej go przedstaw zanim zacznie węszyć na swój sposób.

Ola roześmiała się w głos. Po chwili dołączył do niej także starszy Pan. Uścisnął córkę serdecznie i zapytał:

– Szczęśliwa z nim jesteś?

– Tak tatku – odparła bez zastanowienia dziewczyna, wyswobodziła się z bezpiecznych ramion i ruszyła do pokoju.

– A On wie, że masz córkę?

Ola odwróciła się i odparła

– Tak, nie ukrywam tego przed nim – odparła zgodnie z prawdą

– Mam nadzieję, że to dobry chłopak i nie skrzywdzi Cię tak, jak ojciec Natalki.

– Nie – odpowiedziała szybko Ola i odwróciła się, by ukryć zmieszanie.

………………………

Obudził się, gdy jej już nie było. Na poduszce znalazł tylko kartkę „Jadę po Nati. Kocham Cię”. Skrzywił się i opadł z powrotem na poduszkę. Założył ręce nad głowę i popadł z zadumę. Przypomniał sobie swoją wczorajszą wizytę w szpitalu. Nie wypadła najlepiej. Zdawał sobie sprawę ze swoich odczuć względem córki Oli, ale nawet nie przypuszczał, że to będzie aż tak trudne. Obiecał sobie, że odpuści, że zaufa Oli i nauczy się żyć ze świadomością, iż jego dziewczyna należała kiedyś do jego brata. Przyrzekł sobie, że oswoi się z Tą myślą, bo za dobrze znał siebie i wiedział, że nie będzie potrafił zapomnieć. Zapomniał jednak o małej dziewczynce, która była nierozerwalnie związana z jego ukochaną kobietą. Z nią i jego cholernym bratem… Wczorajsza wizyta w szpitalu zachwiała jego postanowieniami. Spowodowała, że znowu zaczął zastanawiać się nad swoją sytuacją i obecnością w życiu Oli. Przypomniał sobie słowa Jima i krew zaczęła w nim szybciej krążyć, gdy uzmysłowił sobie coś jeszcze – Może dla niej jestem tylko środkiem zastępczym tak, jak Maite dla Johna? Podniósł się do pozycji siedzącej i zaczął nerwowo pocierać dłoń o dłoń. Po chwili jednak pokręcił głową.

– Ola mnie kocha, a John to przeszłość i łączą Ją z nim tylko wspomnienia… – powiedział do siebie i w tym momencie znowu na myśl przyszła mu Natalia – …I ich wspólna córka – dodał – Cholera!

Postanowił wstać i zająć myśli czymś pożyteczniejszym. Wziął prysznic, ubrał się i zszedł na śniadanie.

………………………

Jimmy zapukał cichutko do drzwi i odruchowo nacisnął klamkę. Ku jego zdziwieniu drzwi zgrzytnęły i uchyliły się.

– No tak! – mruknął pod nosem – Zapewne nie zamknęła ich, gdy wczoraj wyszedłem.

Pchnął je mocniej i wszedł do środka. Zajrzał do kuchni, z której dochodził zapach świeżo parzonej kawy, ale nikogo w niej nie zastał. Położył zakupy na stole i ruszył na poszukiwania lokatorki. Gdy tylko wyszedł z kuchni usłyszał szum wody z łazienki. Doszedł do drzwi i zajrzał do środka przez małe okienko. Nagle przyszedł mu do głowy szalony pomysł:

– Raz kozie śmierć – powiedział do siebie i diabelski uśmiech zagościł na jego twarzy.

Po chwili rozsuwał już szklane drzwi prysznica.

– Jim?!!!! Wynocha!!!! – usłyszał i od razu poczuł piekący ból w okolicy policzka. Szybkim ruchem zdążył powstrzymać drugą wędrującą w górę dłoń Emmy.

– Witaj tygrysico – powiedział z błyskiem pożądania w oczach, omiatając wzrokiem jej nagie ciało.

Przytrzymując obie jej dłonie, wszedł do kabiny prysznicowej. Przycisnął Emmę do ściany i zawisł swoimi ustami tuż przy jej ustach.

– Przyszedłem Ci podziękować – wyszeptał ochryple i zmiażdżył jej wargi gorącym pocałunkiem – Auuu – zawył po chwili i nie wypuszczając jej dłoni z uścisku swoich rąk, oblizał rozcięte miejsce na ustach.

– Drapieżna kotka z Ciebie, ale tym mnie nie powstrzymasz – powiedział, przygryzając delikatnie piekącą wargę i obrzucając łakomym wzrokiem jej nagie, pokryte kroplami wody piersi.

– Nie dla psa kiełbasa – warknęła dziewczyna i zaśmiała mu się szyderczo w twarz, jednak po sekundzie ściągnęła z powrotem usta i krzyknęła – Puść mnie!!!

Jimmy nie słuchał tylko zbliżył usta do jednej z jej piersi i wypuścił ze swoich ust cienki strumień  powietrza, ochładzając nim jej nagrzaną, mokrą skórę wokół ciemnego sutka.

Emma zadrżała i jęknęła cicho. Mimo złości, którą starała mu się pokazać jego pieszczota podziałała na nią, elektryzująco. Gdy po chwili przykrył ustami twardniejący z powodu chłodu sutek, nogi się pod nią ugięły, a ciało bezwiednie wygięło w łuk, domagając się jeszcze więcej męskiego dotyku.

Jim czuł, że jej opór staje się coraz mniejszy, zauważył też reakcję jej ciała na swoją bliskość, podniósł się więc do góry i z szelmowskim uśmiechem na ustach i rozpalonym spojrzeniem zajrzał w jej oczy. Przysunął się tak blisko, że swoim ciałem drażnił jej piersi i wyszeptał do jej ucha:

– Widzisz? Chcesz tego, tak samo, jak Ja.

– Puść mnie… – powiedziała, a Jej ton głosu nie brzmiał już tak groźnie. Teraz przypominał raczej prośbę – Wyjdź stąd…

– Naprawdę chcesz, żebym zostawił Cię tu samą? – wyszeptał do jej ucha, przygryzając go delikatnie – Nie… nie chcesz… Ty pragniesz tego… – szepnął i zatopił usta w jej wargach. Całując Ją, jednocześnie rozluźnił palce, ściskające jej nadgarstki. Poczuł, że Em wyślizguje swoje dłonie i napiął się w oczekiwaniu na jej wściekły atak, ale ku jego zdziwieniu, dziewczyna oplotła go ramionami i jeszcze bardziej przyciągnęła do siebie. Zamruczał więc z zadowolenia i  już bez obaw oddał się pożądaniu. Jednym zwinnym ruchem odwrócił ją tyłem do siebie. Jego dłonie zaczęły  błądzić po całym jej ciele, a usta scałowywały kropelki wody z szyi i karku. Drażnił kciukami jej sutki, uciskał i głaskał piersi. Z zadowoleniem patrzył jak pręży się i wygina pod wpływem jego dotyku. Oparła się o niego jęcząc z rozkoszy, gdy jego palce zatopiły się w najintymniejszym zakamarku jej ciała. Jimmyego także ogarnęła fala pożądania, której nie potrafił już powstrzymać. Wtargnął w nią tak gwałtownie, że krzyknęła głośno. Oparła dłonie o ścianę prysznica i z rozkoszą przyjmowała kolejne pchnięcia jego bioder, coraz szybsze i coraz głębsze.

Ogarnęła ich fala szaleństwa, którą napędzało podniecenie i chęć osiągnięcia satysfakcji. Na chwilę stali się jednym ciałem, jednym rytmem i jednym oddechem. Nie zważali na nic, pędząc ku najlepszemu.  Na przemian jęczeli i krzyczeli, zatracając się w swoich doznaniach. Eksplozja, która ich ogarnęła, prawie odebrała im świadomość.

Kilka sekund później Jimmy wtulił głowę w jej plecy i odpoczywał, wciągając łapczywie powietrze. Ona także próbowała dojść do siebie, starała się zapanować nad drżeniem swoich mięśni.

Gdy tylko poczuła, że znów panuje nad swoim ciałem, odwróciła się przodem do Jima.

– Em,  uwielbiam się z Tobą kochać – odezwał się, wciąż lekko zdyszany mężczyzna, opierając swoje czoło o jej głowę.

– To był tylko seks, Jim, nie myl tego z miłością – odparła sucho.

Zdziwiony mężczyzna podniósł głowę. Gdy ich wzrok się połączył, w jej oczach zobaczył obojętność. Rozciągnęła usta w drwiący rogalik  i powiedziała:

– A teraz powiedz, po co tu przyszedłeś? – uniosła z ironią brwi i po chwili dodała – Przecież nic nowego nie mogłam Ci zaoferować. Twierdziłeś, że wszystko już Ci pokazałam, a Ty lubisz nowości.

Jim otworzył szerzej oczy i zdębiał. W takim momencie przypomniała mu jego własne słowa sprzed kilku dni. Zrobiło mu się głupio. Odsunął się od niej na tyle na ile pozwalała kabina prysznicowa, opuścił ręce i zrezygnowany wpatrywał się w jej twarz mając nadzieję, że zaraz zacznie się śmiać i powie, że żartowała, ale nic takiego się nie stało…

– Po co wciąż do mnie wracasz? Przecież mną gardzisz – dopytywała Emma, nie zważając na swoją nagość i zalewającą jej oczy, wodę. Lustrowała go wzrokiem, oczekując odpowiedzi, ale On jakby zastygł, więc po chwili rozsunęła szklane drzwi i wyszła z kabiny.

Jimmy został sam. Dopiero po długiej chwili starł wodę z oczu i zaklął siarczyście.

Chwilę później, ponownie ubrany, wpatrywał się w swoje odbicie w lustrze

– Jimmy, gratuluję, znowu zrobiła z Ciebie kompletnego idiotę- powiedział, tworząc z włosów artystyczny nieład. Oparł się rękoma o zlew i utkwił wzrok w lustrzanym bracie bliźniaku – Myślałeś, że skoro Ci pomogła, to coś się zmieniło? Przecież to była tylko zemsta – dodał.

Chwilę przeciągał jeszcze swoje wyjście z łazienki. Nie bardzo wiedział jak ma się zachować. Ta kobieta burzyła w nim wszystko, co można było zburzyć. Przy niej czuł się jednocześnie szczęśliwy i nieszczęśliwy, zadowolony i zły, pożądany i odrzucany, lubiany i znienawidzony. Bawiła się jego uczuciami, jak kalejdoskopem. Łączyła różne uczucia i rozdzielała je kiedy chciała, jak kolorowe kryształki w plastikowej zabawce. Swoim zachowaniem doprowadzała go do szału, ale też i euforii. Wodziła go za nos i bawiła się nim jak plastikową lalką, a On jej na to pozwalał.

Jeszcze raz spojrzał w swoje odbicie w lustrze, westchnął ciężko i opuścił łazienkę.

Emma z butelką kefiru, przyniesioną przez Jima, zasiadła na krześle przy oknie i wbiła zamyślony wzrok w szybę.  Dlaczego dała się ponieść chwili? Nigdy to jej się nie zdarzało. Zawsze panowała nad sobą, swoim pożądaniem i mężczyznami krążącymi w pobliżu. Zawsze, aż do dzisiaj… Była na siebie zła, a do tego zaczynało opanowywać ją niezrozumiałe przerażenie. Jej poukładane dotąd życie zaczynało wywracać się do góry nogami przez jednego, nędznego faceta i właśnie to napawało Ją lękiem. Dziś złamała prawie wszystkie obietnice, które sobie kiedyś złożyła. Uległa facetowi, dała się ponieść pożądaniu, a przede wszystkim pozwoliła, by On nad nią zapanował. Mało tego… chciała, aby przejął kontrolę nad jej emocjami i ciałem. Pierwszy raz uprawiała seks, będąc kompletnie uzależnioną od mężczyzny i podobał Jej się taki układ. Czuła się cudownie, dopóki nie zalała Ją fala trzeźwego myślenia. Przypomniała sobie zaskoczoną minę Jima i poczuła dziwne wyrzuty sumienia.

– Jimmy… – wyszeptała i w jej sercu zaczęło robić się ciepło.

– Jestem – usłyszała nagle i aż podskoczyła ze strachu. Obejrzała się za siebie i od razu dziwne drżenie opanowało jej brzuch. Znowu poczuła niepokój.

– Zapewne zaraz powiesz, że mam sobie pójść – powiedział mężczyzna z powagą na twarzy – Ale zanim wyjdę, chcę żebyś odpowiedziała mi na jedno pytanie:

– Czy Ty nic nie czułaś? Dlaczego znowu pozwoliłaś mi się do siebie zbliżyć?

Em zachowywała się tak, jakby nie dosłyszała jego słów. Powoli odwróciła twarz w stronę okna.

Jim tylko przygryzł wargę i ciągnął dalej:

–  Kim Ja dla Ciebie jestem? – przypomniał jej o swojej obecności.

Drgnęła lekko, ale nadal milczała.

– To też była zemsta? Tylko za co? Co Ja Ci takiego złego zrobiłem? – stawiał pytanie za pytaniem, ale na żadne z nich nie słyszał odpowiedzi. Emma milczała jak zaklęta. Nie reagowała na jego słowa. Przez cały czas patrzyła w okno. W końcu, więc i On zamilkł. Tyle pytań pozostawało bez odpowiedzi, tyle nurtujących niewiadomych zaprzątało jego głowę, ale nie mógł zmusić Jej do wyjaśnień. Westchnął i utkwił wzrok w swoich stopach.

– To był błąd – odezwała się cicho, prawie nie słyszalnie.

Jim podniósł głowę i wbił spojrzenie w plecy kobiety, a po chwili parsknął śmiechem, w którym nie było nawet nuty radości, za to wyraźnie słychać było drwinę, irytację i beznadziejność sytuacji.

– Już to kiedyś słyszałem. Dużo takich błędów popełniasz w swoim życiu?

Em obrzuciła go urażonym spojrzeniem i powiedziała:

– Nie Twój interes.

– Może i nie mój, a może jednak mój, bo… – zawahał się. W ostatniej chwili powstrzymał się przed wyrzuceniem z siebie tego, co od dawna dręczyło jego myśli.

– Bo co?! – uniosła się, nie mogąc znieść jego obecności i swojej reakcji na każde jego słowo – Jim jesteśmy dorośli i wiemy, że seks to zabawa… to chwila zapomnienia. Nie mów mi, że Ty zawsze traktowałeś go tak poważnie – na moment zawiesiła na nim wzrok, ale nie doczekała się odpowiedzi, więc znowu odwróciła się tyłem.

– Wiem, że seks nie zawsze łączy się z uczuciami i wcale tego nie wymagam, ale pierwszy raz spotykam kogoś, kto drży w moich ramionach, a za chwilę traktuje mnie, jak wroga! – mówił coraz głośniej – Czuję się jak zabawka, którą raz się przytula, a raz rzuca na dno skrzyni, bo się znudziła. Teraz mnie olewasz i udajesz obojętność, a jeszcze chwilę temu prawie błagałaś o więcej! – krzyczał już, bo tylko tak mógł opanować bezsilność, która go nagle ogarnęła – Pomagasz mi, a potem chcesz mnie zrównać z ziemią z nienawiści! Wariuję od tych nagłych zwrotów – podniósł głos – Raz jesteś przyjaciółką, raz kochanką, a raz wrogiem, gotowym wbić mi nóż między żebra. Em, nie nadążam!

– Nie musisz, nikt Cię o to nie prosi – odparła sucho.

Jim podszedł i próbował odwrócić Ją przodem do siebie. Chciał zobaczyć jej twarz, zajrzeć głęboko w oczy, by móc z nich coś wyczytać… cokolwiek, co pomogłoby mu zrozumieć Jej postępowanie. Nie pozwoliła mu na to. Wyszarpnęła się i nadal uparcie wlepiała wzrok w szybę.

– Jak chcesz – powiedział zrezygnowanym tonem – Nie zmuszę Cię do rozmowy, ale wiedz, że… dla mnie to nie był tylko seks, a Ty nie jesteś jedną z wielu… – dodał i wyszedł z mieszkania, trzaskając drzwiami.

Dopiero teraz odwróciła się i spojrzała w miejsce, w którym kilka sekund temu, stał Jim. W jej twarzy malowało się zaskoczenie, a w głowie nieustannie powtarzała  ostatnie słyszane słowa.

– Przykro mi Jimmy, ale nie potrafię uwierzyć w Twoje słowa – powiedziała do siebie.

===================================